De vuurtorensjaal

Ken je Sidi Ifni?

Sidi Ifni is een klein kuststadje in het zuiden van Marokko. Er zijn tussen twintig- en dertigduizend inwoners. Er is een vissershaven en in de bergen rondom worden cactusvijgen gekweekt. Het is geen toeristische hotspot. Je kan er maar langs twee kanten naartoe: de ene weg komt langs de kust uit het noorden, de andere weg gaat oostwaarts het binnenland in. Als je langs de kust verder naar het zuiden rijdt, dan houdt het asfalt plots op en kan je enkel met een stevige 4×4 verder. Er is een handvol hotels, een camping en je kan er leren surfen.

Lange tijd was de plek een Spaanse kolonie en vanaf de jaren ’30 van de vorige eeuw liet de Spaanse overheid er een hele garnizoensstad bouwen. Er was een landingsbaan die je nog goed op de sattelietfoto’s kan zien en een vreemdsoortige kabelbaan over de zee om grote schepen ver genoeg van de kust te laten aanmeren.

De stad heeft een kathedraal, een hospitaal met een kapel, een cinema, een vuurtoren, een moskee, een vismarkt en nog een hele reeks andere gebouwen die deels geïnspireerd zijn op de lokale bouwstijl, deels op Spaanse architectuur en die duidelijke jaren ’30 invloeden hebben.

De geometrische decoraties op de offciële gebouwen zijn motieven die je ook elders in Noord-Afrika en de Sahara vindt.

Waarom vertel ik dit allemaal? Ik wou al lang iets doen met die geometrische motieven, en daar heb ik deze zomer aan gewerkt. Het motief voor de vuurtorensjaal die ondertussen al eens in de krant en op lokale televisie gefigureerd heeft, is geïspireerd op de vuurtoren van Sidi Ifni.

Het was een werk van lange adem, maar ik ben er erg blij mee en ik ga hem zeker de hele winter dragen.

Mijn sjaal is 25 cm breed en iets meer dan 2 m lang. Hij is helemaal dubbelgebreid, dus het motief aan de achterkant is het omgekeerde van het motief aan de voorkant. Ik ben het patroon helemaal aan het uitschrijven. Zo gauw het klaar is lees je dat in de newsletter!